واجب تعیینى آن است که متعلق دستور یک مورد معین است . مثلا گفته مى شود: این کتاب را به حسن بده ، شنونده مکلف است کتاب را فقط به حسن برساند . و این واجب تعیینى است .
ولى گاهى ممکن است متعلق دستور مورد مشخص نباشد , شنونده و مکلف مخیر باشد بنا به میل خود امر را اطاعت کند . مثلا اگر گفته شود : مى توانى کتاب را به حسن یا به حسین بدهى ، شنونده مخیر خواهد بود کتاب را به هر یک بدهد و از این حیث قابل مؤاخذه نیست , این را مى گویند واجب تخییرى
منبع: مباحثى از اصول فقه، دکتر سید مصطفی محقق داماد