رابطه کتاب و سنت :
با امعان نظر در سنن و احادیث واصله از سوى رسول الله ( ص ) و ائمه اطهار علیهم السلام مى توان آنها را در مقایسه با کتاب خدا به سه دسته تقسیم کرد :
الف ) سنن و احادیثى که مضامین آنها عینا تاکید احکام عامه قرآن مجید است . مانند روایات امر به نماز و روزه , حج , زکوة , امر به معروف و نهى از منکر و نیز سنن و احادیث ناهیه از محرمات مانند شرب خمر , اکل ربا , ارتکاب قتل و فحشاء و امثال آن .
ب ) روایات و سنتى که در جهت تبیین و توضیح و تفسیر آیات قرآنى وارد گردیده است . مانند احادیثى که مفسر اصل آیات صلوة و صیام و حج است و یا اجزاء و شرائط و کیفیت انجام آنها و موانع و مبطلات آنها را بیان مى نماید .
ج ) احادیث و روایاتى که حاوى احکامى هستند که کتاب خدا در مورد آن احکام ساکت است و به هیچ وجه متعرض آنها نگردیده است . اینک براى نمونه به چند مورد آن اشاره مى شود :
1 - هرگاه وارث مورث خویش را به قتل برساند , از میراث محروم است , این حکم در قرآن مجید بیان نگردیده و فقها به موجب سنت فتوا داده اند .
2 - جمع بین نکاح عمه با دختر برادر او و یا خاله با دختر خواهرش حرام و باطل است و مستند این فتوا روایات و سنن واصله مى باشد .
3 - حرمت پوشیدن لباس ابریشم براى مردان که در قرآن مطرح نگردیده و سنت بیانگر این حکم است .
4 - اخذ به شفعه در قرآن مطرح نگردیده و سنت بر آن حاکم است .
بسیاری از واجبات و محرمات اسلامى همانند موارد فوق مستقیما از طریق سنت واصل شده و قرآن مجید متعرض آن احکام نشده که بعضى دانشمندان آنها را جمع آورى نموده اند ( رجوع شود به کتاب ، السنة فى الشریعة الامامیه ، نوشته آقاى سید محمد تقى حکیم )
منبع: مباحثى از اصول فقه، دکتر سید مصطفی محقق داماد