استصحاب حکمی و استصحاب موضوعی

1) استصحاب حکمی

2) استصحاب موضوعی

 استصحاب حکمی  => یعنی حکم قضیه ای در زمان قدیم برای ما مسلم بوده ولی اکنون برای ما شک ایجاد می شود که هنوز ان حکم جاری است یا نه.

 استصحاب موضوعی=> یعنی موضوع قضیه ای در زمان قدیم برای ما مسلم بوده ولی اکنون برای ما شک ایجاد می شود که هنوز وجود دارد یانه.

 

*استصحاب حکمی=> مثلا فرد یقین دارد که قبلا امر به معروف ونهی از منکر واجب بوده اما الان شک دارد که هنوزهم واجب است یا خیر.پس استصحاب جاری می کنیم که واجب است.                                                                                                  

مثال:

*استصحاب موضوعی=> مثلا یقین داریم که دو ساعت قبل وضو داشتیم ولی اکنون شک می کنیم که هنوز وضو داریم یانه. لذا طبق اصل استصحاب به شک لاحق اعتنا نمی کنیم و بر اساس یقین سابق عمل می کنیم و می گوییم فرد وضو دارد.