اصولا : ظن حجت نیست( یعنی ما نمی توانیم بر طبق ظن خود عمل نماییم) : لا یُغْنی مِنَ الْحَقِّ شَیْئاً : ( یونس، 36) ترجمه: همانا ظن و گمان، هرگز انسان را از حقّ بىنیاز نمىسازد( به بیان دیگر : ظن بجای یقین نمینشیند و سودی نمیبخشد)
اما استثناً در مواردی ظن حجت است و می توان به آن استناد نمود که عبارتند از :
1 – ظاهر الفاظ
2 – قول لغوی
3 – اجماع منقول
4 – خبر واحد
* به چهار مورد نامبرده، ظن خاص می گوییم
ظن خاص :
ضنی است که دلیلی( مانند بنای عقلا و خردمندان)بر حجت بودنش از طرف شارع به دست ما رسیده است